مقایسه مفهوم و جایگاه انسان در آثار کمال الدین بهزاد و رافائل سانتسیو

در این تحقیق سعی بر آن است تا به نحوه تفکر نسبت به "انسان" به مثابه یک مولفه تصویری ,در آثار کمال الدین بهزاد و رافائل سانتسیو پرداخته شود و در پس آن به تارو پود فلسفی این دو هنرمند شاخص نزدیک شد تا بتوان ادراک بهتری نسبت به چگونگی نمایش انسان ,در آثار آن دو داشت.موضوع بحث در مورد دیدگاههای شرقی و غربی از حیث اندیشه و بینش موجود در هر اثر حول محور انسان , بسته به زمان و موقعیت جغرافیایی متفاوت می باشد .در آثار این دو هنرمند , نشانه هایی از ذهن خلاق و پیشینه فکری و اندیشه بصری مشاهده گردیده که در برخی مواقع موقعیت زمانی و مکانی آن عصر را در نوردیده و در پاره ای دیگر , منوط به شرایط همان زمان و نگرش انسان نسبت به آن دوره , نمود و جلوه می نماید.دیدگاه معنوی انسان در مشرق زمین , باعث نگرشی ژرف درایجاد تصاویر مختص به آدمی بوده و موجب درگیرشدن ذهن بیننده با پیش زمینه تولید اثر می شود . در غرب به علت آنکه انسان تحت سیطره اندیشه رنسانس می باشد , در ورای تفکر هنرمند رویکرد اومانیستی را می توان مشاهده کرد.رویکردهای مورد بررسی می تواند بستر مناسبی را جهت القای اندیشه در ذهن مخاطب به لحاظ محتوا و فرم ایجاد نماید که بسته به شرایط زمانی و مکانی بازتاب پیدا می کند . در نمونه های تصویری که از این دو هنرمند موجود است , قیاس انسان به عنوان مولفه ای شاخص , حائز اهمیت بوده و معطوف به بررسی آثار هنرمندان آن دوران می باشد .ابعاد وجودی انسان در اندیشه اومانیستی ایتالیا , تجلیگاه مولفه های تصویری در آثار رافائل گردید و همانگونه که نگرش غربی در دوره رنسانس تمامی زمینه های هنری دوران خود را تحت شعاع قرار داده , در ایران نیز به سمت جایگاهی در عرصه هنر پیش رفت تا بدان جا که انسان خاکی تمام معیارهای تصویری آن دوره را بهم ریخته و یک تحول و یا خانه تکانی بصری و دیدگاهی در زمانه خود را به وجود آورد که می توان آنرا به وضوح در آثار بهزاد مشاهده نمود . اندیشه هر هنرمند در نحوه بیان تصویری او نمایان است . هراثر هنری معرف مولفه های بصری بسته به آداب و رسوم قومی , بستر فکری و بینش هنری خالق اثر است که تاثیری مستقیم بر فرم شناساننده اثر می گذارد که در هر دوره معانی متفاوتی را القا می کنند که همانا با سپری شدن زمان, ممکن است استنباط از آن دگرگون شود .از این رو , بررسی مفهوم و جایگاه انسان , در آثار کمال الدین بهزاد و رافائل سانتسیو , دو هنرمند برجسته شرق و غرب , به لحاظ فکری و تطبیق محیطی ,قابل تعمق به نظر می رسد . هدف از این پایان نامه در ابتدا بررسی زندگی و تفکر و اندیشه این هنرمندان است و سپس با بررسی نمونه های تصویری, سعی در شناخت دیدگاههای متمایز هریک و مشخصه ها و ویژگی های آنها خواهد بود.